Τοῦ Ἐπισκόπου Ὠλένης 

Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Υ 

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2021

   Σήμερα  Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστολου Φιλίππου. Ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς δώδεκα καί μάλιστα ἐπίλεκτο μέλος τῆς ἁγίας αὐτῆς ὁμάδος. Τήν πρώτη γνωριμία του μέ τόν Χριστό μᾶς τήν παρουσιάζει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μέ αὐτά τά λόγια: «Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τήν Γαλιλαίαν· καί εὑρίσκει Φίλιππον καί λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι» (Ἰωαν. α’ 44).

Ἐπιστρέφοντας ὁ Κύριος ἀπό τήν τεσσακονθήμερη νηστεία Του στήν ἔρημο καί τούς πειρασμούς στήν Γαλιλαία εὑρίσκει ἐκεῖ μεταξύ τῶν πρώτων τόν Φίλιππο, πού ἦταν ἀπό τή Βηθσαϊδά, τήν ἴδια πόλη ἀπό τήν ὁποία καταγόντουσαν καί οἱ ἄλλοι δύο Ἀπόστολοι καί ἀδελφοί, Ἀνδρέας καί Πέτρος.

Ἡ μικρή αὐτή πόλη εὑρίσκεται στίς ἀνατολικές ὄχθες τῆς λίμνης Τιβεριάδος καί ἀξιώθηκε νά προσφέρει στόν Κύριο ἕνα σημαντικό ἀριθμό ἀπό τούς Ἀποστόλους Του. Πτωχοί καί ἁπλοϊκοί ἄνθρωποι ἦσαν ὅλοι αὐτοί, τούς ὁποίους διαλέγει γιά τή διακονία Του. Ἀνθρώπους ταπεινούς καί καλοδιάθετους.

 «Τά μωρά τοῦ κόσμου... καί ἐξουθενωμένα»ἐξελέξατο  κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο ὁ Χριστός, δηλαδή τούς ἀνθρώπους αὐτούς πού ὁ κόσμος θεωρεῖ μωρούς καί περιφρονημένους, γιά νά ἐπιτελέσει τό σωτήριο ἔργο Του.

  Τήν ἁγνή καί πρόθυμη διάθεση εἶδε ὁ Κύριος στά βάθη τῆς ψυχῆς τοῦ Φιλίππου καί αὐτήν ἐξετίμησε καί ἔσπευσε νά τοῦ μιλήσει καί νά τοῦ ἀπευθύνει τήν τιμητική πρόσκληση: «Ἀκο-λούθει μοι». Πόσο διαφορετικά ἀλήθεια εἶναι τά ἀνθρώπινα κριτήρια ἀπό τά κριτήρια τοῦ πανσόφου Θεοῦ. Ἐμεῖς συνήθως κρίνουμε «κατ’ ὄψιν». Γι’ αὐτό καί ὁ Κύριος ἐλέγχει τόν τρόπο αὐτό τῆς κρίσεως μέ τό «μή κατ’ ὄψιν κρίνετε παράνομοι». Ὁ πάνσοφος Θεός κρίνει ἀπό τίς διαθέσεις πού κρύβουμε ὁ καθένας στήν ψυχή μας. Διά τοῦτο ἡ κρίση του εἶναι πάντα ὀρθή καί ἀσφαλισμένη.

Τήν ἀξία αὐτῆς τῆς κρίσεως τήν βλέπουμε ἀμέσως στόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὁ Φίλιππος ἔσπευσε νά ἀνταποκριθεῖ στήν ἱερή πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ, χωρίς κανένα ἐνδοιασμό, ἀλλά μέ ἐνθουσιασμό καί ζηλευτή προθυμία ἀφήνει ἐργασία, γονεῖς, φίλους, σπίτι καί σπεύδει νά γίνει ἕνας ἀκόλουθος τῆς συντρο-φιᾶς τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ σπουδή του νά ἀκολουθήσει τόν Κύριο, φαίνεται ἀπό τόν λόγον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννη λέγοντας: «Ἦν δέ ὁ Φίλιππος ἀπό Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καί Πέτρου». (Ἰωάν. α’ 45). Ὁ Φίλιππος δηλαδή καταγόταν ἀπό τή Βηθσαϊδά, ἀπό τήν πατρίδα τοῦ Ἀνδρέα καί τοῦ Πέτρου. Ἰδού τό μυστικό τῆς προθυμίας τοῦ Φιλίππου νά ἀκολουθήσει τόν Κύριο. Ἦταν συμπολίτης τοῦ Ἀνδρέα. Καί ὁ Ἀνδρέας ἦταν μία ἀπό τίς εὐγενικές ἐκεῖνες καρδιές πού μέ λαχτάρα περίμενε τόν Μεσσία. Ὁ πόθος τῶν Ἀποστόλων Ἀνδρέου καί Φιλίππου τούς ἔσπρωξε νά γίνουν καί μαθητές τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπιστή. Αὐτά πού ἄκουσαν ἀπό τήν φωνή «τοῦ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ», φρόντισαν νά τά μεταφέρουν συχνά καί νά τά κάμνουν γνωστά καί στούς ἄλλους. Πόση καλοσύνη καί εὐγένεια ψυχῆς δέν φανερώνει τοῦτο τό παράδειγμα! Μά καί πόσο ἱεραπο-στολικό ζῆλο γιά τήν εὐτυχία καί τήν σωτηρία τῶν ἄλλων.

Ὁ καθένας ἀπό μᾶς, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, εἴμαστε ἁλάτι καί φῶς γιά τούς γύρω μας. Πρέπει νά εἴμαστε τέτοιοι. «Ὑμεῖς ἔστε τό ἅλας τῆς γῆς...Ὑμεῖς ἔστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε’ 13 – 14). 

   Καλούμεθα, λοιπόν, νά γίνουμε τό ἁλάτι τῆς γῆς γιά νά ἐμποδίσουμε τήν ἠθική σαπίλα ἀπό τοῦ νά ἐξαπλωθεῖ καί νά διαλύσει τά πάντα.Νά γίνουμε τό φῶς πού φωτίζει καί θερμαίνει καί ζωογονεῖ καί ὀμορφαίνει τόν κόσμο.

Ὅσο πιό γρήγορα ὁ καθένας μας σπεύσει νά ἀποδεχθεῖ αὐτή τή σωστική ἀλήθεια καί νά πλησιάσει τόν Χριστό καί νά τόν πιστεύσει γιά Θεό καί Σωτήρα του, τόσο καί πιό γρήγορα ὑπάρχει ἐλπίδα νά βγοῦμε ἀπό τόν λαβύρινθο στόν ὁποῖο οἱ ἴδιοι κλειστήκαμε. Νά βγοῦμε, γιά νά ξαναδοῦμε τό φῶς τῆς ζωῆς, νά γευθοῦμε τήν χαρά καί νά λυτρω θοῦμε ἀπό τό ἄγχος πού μᾶς δέρνει,γιά νά ὁδηγηθοῦμε ἀπό τά ἐπίγεια εἰς τά οὐράνια, στήν Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. ΑΜΗΝ.